Stroke Eight

Yeni modellerin göze çarpan konstrüktif ayrıntısı "diyagonal yüzer akstı". Böylelikle bir Mercedes-Benz seri modeli ilk kez bağımsız arka kollu bir arka aksa sahipti. Titiz geliştirme çalışmaları sürüş konforu konusunda taviz vermeden daha iyileştirilmiş bir sürüş tutumu sağlıyordu.

Orijinal model yelpazesi, 55 BG dört silindirli dizel motora sahip 200 D modelinden başlayıp 220 ile 230 modelinden 250 modeline kadar 130 BG altı silindirli karbüratörlü motora kadar uzanıyordu.

En üst model olan 250 tipi ve sonraki modeller olan 280 ve 280E tipleri önde ikili tampona sahip olan tek modellerdi. Böylelikle altı silindirli W114 tipi araçlar, dış görünüm açısından farklılık yaratıyordu.

1968 Kasım ayında tip yelpazesi 250 C ve 250 CE Coupé modelleri ile tamamlandı. Bu bir prömiyerdi: Orta sınıfta ilk kez bir Coupé modeli de sunulmuştu.

1968 Aralık ayında tanıtılan sekiz koltuklu Sedan 650 mm genişletilen aks mesafesi ve üç koltuk sırt dayanağı ile daha özel bir karaktere sahipti. Neredeyse 10.000 Sedan üretilmişti ve genel olarak taksi ve turizm şirketleri, hava yolu şirketleri, konsoloslar ve resmi makamlar tarafından kullanıldı. %78 ile sekiz koltuklu araçlardaki dizel oranı oldukça yüksekti.

Sedanlar ve uzun Sedanlar geleneksel olarak tekrardan kısmen dışarıda üretilen karoserli şasiler olarak temin edilebiliyordu. Bunlar yurt içindeki ve yurt dışındaki üstyapıcılar tarafından ambulansa, Estate araçlarına veya diğer özel modellere dönüştürülüyordu.

1972 Nisan ayında 280 ve 280 E tipleri Sedan model yelpazesine eklendi. İki model, karbüratörlü motorda 160 BG ve püskürtmeli motorda 185 BG sağlayan tamamen yeniden inşa edilmiş altı silindirli motorlar ile donatılmıştı. Yeni en üst modeller tip etiketi olmadan da tanınıyordu: 250 tipinde kullanılan öndeki ikili tamponun yanı sıra yapı serisindeki tek Sedan olarak tekerlek davlumbazlarına kadar uzanan bir arka tampona ve ayrıca iki egzoz borusuna sahipti.